6 januari t/m nu!

Zondag 6 januari werden we door Micheal meegenomen voor een sightseeing door Wellington. Vaders was onze chauffeur en reed voor het eerst in de camper, terwijl Jeroen er met samengeknepen billen naast zat. Behalve dat vaders twee keer bijna iets ramde, was hij al snel aan de camper gewend. Als eerste gingen we naar de Weta Cave. Weta Productions is het bedrijf wat de specials effects, kostuums en de make-up verzorgd van films als Lord of the Rings en The Hobbit. In de Weta Cave waren allerlei wapens, kostuums en andere attributen te zien die vooral uit de Lord of the Rings kwamen. Er stonden ook nog standbeelden op schaal van Smiggle, een ork en een of andere tovenaar. Na de Weta Cave gingen naar Mout Victoria, waar we een mooi uitzicht hadden over Wellington. Vervolgens werden we door Micheal meegenomen naar het Te Papa museum. Een interactief museum, waar we onder andere in een aardbevingssimulator hebben gestaan (voor de rest moet je maar googlelen). Na een Cubaanse lunch hebben we Jeroen weer op het vliegtuig gezet en hebben we de dag afgesloten met een ijsje op de boulevard. ’s Avonds kwam de dochter van Micheal, Tess, nog langs en hebben we met z’n allen Chinees gegeten.

De volgende dag zouden we voor het eerst met de camper weggaan! Eerst zijn we nog Els haar golfclub gaan bekijken en zijn we nog even langs de prachtige cottage van Steve gereden, die aan de zee ligt. Daarna hebben we afscheid genomen van Els en zijn w vertrokken in de richting van nog meer familie. Na een uurtje rijden kwamen we aan bij Bob en Gre. Gelukkig is Bob goed opgeknapt en hebben we gezellig met zijn allen geluncht in hun zonovergoten achtertuin. Tijdens de lunch vertelden zij leuke verhalen over hun eerste jaren in Nieuw-Zeeland, met veel foto’s ter illustratie, en na de lunch kregen we een rondleiding in het atelier van Bob alias Robbert Bassant (GOOGLE!). Na de lunch met Bob en Gre werden we opgehaald door Rudolf en kregen we een uitgebreide sightseeing. Ter ere van ons bezoek werd er ’s avonds een BBQ georganiseerd. Trianne had heerlijk gekookt en Marc en de jongens hadden zelfgevangen en -gemaakte paua-burgers meegenomen. Trianne had ook een zelfgemaakt brood gemaakt en dat was zo lekker, dat Jessica het recept heeft gevraagd en van plan is het thuis zelf te bakken, met de huisgenoten als testpanel. Voor onze eerste nacht in de camper, hadden we geparkeerd op een parkeerplaats aan het strand, zodat we met zeegeluiden op de achtergrond in slaap vielen.
De volgende ochtend hebben we na een korte strandwandeling afscheid genomen van Rudolf en Trianne, waar we nog allemaal lekkere dingen meekregen voor onderweg. Daarna hebben we ook afscheid genomen van Bob en Gre en zijn we doorgereden richting het Taupo-meer. We hebben de camper op een Camp plaats gezet bij Mangaweka. Niets te doen en bijna geen sanitair, maar bij een hele mooie rotswand en aan een stromend riviertje.

9 januari waren we in het gebied van de geisers, vulkanen en modderpoelen aan gekomen. Onze tocht ging door het Tongariro National park. Een Unesco werelderfgoed park en het eerste Natuurpark in Nieuw-Zeeland. We reden enkele uren door het park met steeds zicht op de besneeuwde toppen en de vulkaan, die in de L.O.T.R. ‘Mount Doom’ genoemd wordt. Uiteindelijk komen we bij het Visitors Centre waar een film te zien is over het ontstaan van deze vulkanen. Na de film hebben we nog een kijkje genomen bij het slagveld uit een van de L.O.T.R.-films. Uiteindelijk vervolgen we onze weg naar de Campplaats , een kleine camping met 6 hotwaterpools. We hebben het warm, want het was een lange warme dag. De poelen zien er heerlijk uit. Maar ze zijn echt allemaal heet! 34 - 42 graden! Dus lekker afkoelen is er niet bij. De natuurlijke geiser is heel dicht bij, daar is het water 98 graden. De baden zijn mooi aangelegd en kijken uit over de geiservallei. Overal borrelt en stoom het. Heel bijzonder.

10 januari gingen we naar Taupo, een klein stadje aan het Taupo-meer. Er was daar niet zo heel veel te beleven, maar we hebben nog een beetje gewinkeld. Het hoogtepunt van ons bezoek aan Taupo was de golfbaan die daar ligt. De afslag plaats was op de kade, maar de green en de holes lagen in het meer op een drijvend vlot 102 (!) meter van de kade af. Degene die een hole-in-one slaat, krijgt dan een prijs, die ook $ 10.000 kon zijn! Ons vadertje, fanatiek golfer als hij is, wilde natuurlijk een poging wagen. Hij kocht een emmer met 25 ballen en bij nummertje 12 was het raak: hij sloeg een hole-in-one! Helaas geen $ 10.000 voor ons, want het raakte niet de moeilijkste hole, maar hij kreeg een mooi Nieuw-Zeelands golfpakket. En natuurlijk heel veel bewondering, want hij was de 837e die ooit een hole-in-one heeft geslagen!

11 januari hebben we een bezoekje gebracht aan Thermal Wonderland, een groot park waar allerlei verschillende geisers en moddelpoelen te zien zijn. Heel vet om te zien, te horen en te ruiken (zwavel stinkt man!) wat er allemaal gebeurd hier onder de grond. Het mooiste om te zien was nog wel ‘Het Schilderspalet’, een poel van warme en koud bronnen die door verschillende waterniveaus en windrichtingen steeds weer van kleur veranderde. Heel indrukwekkend! ’s Middags zijn we naar het Rotorua museum gegaan, waar we een de tentoonstelling over de Maori’s hebben bekeken en, ter voorbereiding op morgen, een tentoonstelling over de uitbarsting van de vulkaan Tarawera in 1886. ’s Avonds kwamen we aan bij Jeroen en Laureen in Rotemaha. We werden heel hartelijk ontvangen en alweer stond de BBQ lekker te gloeien. Moenah en Reef kwamen er ook bij en nadat alle kinderen druk op de trampoline hadden gesprongen, hebben we lekker gegeten en gezellig gepraat.

De volgende dag zijn we met de familie en Moenah naar de ‘burried village’ in Rotorua geweest. De ‘burried village’ is een dorpje dat vlak bij de vulkaan Tarawera lag, toen deze in 1886 uitbarstte en aan 150 mensen het leven kostte. Dit dorp lag aan de voet van de vulkaan en werd bedolven onder een dikke laag modder en as. Er was een mooie wandeling door de natuur en we hebben wat hutjes gezien, maar eigenlijk was het niet zoals we verwacht hadden. Desondanks hadden we een leuke ochtend met zijn allen. ’s Middag werd de groep in twee delen opgesplitst. Maaike, Ronald, Moenah en Laureen gingen een wandeling maken en Jeroen, Reef, Ellen, Ivo en Jessica gingen mountainbiken in de Redwoods. Het mountainbiken was heel vet. Steile heuvels en heel veel boomwortels en takken, maar ook een spectaculair uitzicht over Rotorua toen we eenmaal op de top van de berg stonden. ’s Avonds hebben wij gekookt voor de familie Bassant, waarbij Jeroen, de kok in huis, ongerust zat af te wachten hoe een “prakkie van Ronald” zou smaken. De zalm met pesto, pastasalade, kipfilet en salade Niçoise konden zijn goedkeurig wegdragen. Het werd weer een late avond.

Zondag even een rust dag. Jeroen en Laureen verwachtten pas eind van de dag klanten, dus konden we gezamenlijk een deel van de dag doorbrengen. Jeroen heeft een mooie boot en stelde voor om te gaan “Knee-boarden” op het Rotama-meer voor de deur. De boot is helaas niet geschikt voor 9 personen, dus splitsten we op. Laureen, Ronald en Ellen gaan naar de Art-markt en de rest gaat op de boot. In Rotarua is de Art-markt op een klein pleintje onder de bomen. Lokale kunstenaars laten hun kunstwerken zien. Prachtige foto’s, truttige breiwerkjes, heel mooie hout producten, prachtig Kauri-hout en bijzonder glaskunst (ook wel bierflessen-art). Ondertussen gingen de kinders op een opblaas jetski achter de boot hangen terwijl Jeroen zo hard en met zoveel mogelijk bochten rond het meer ging. Jessica, Maaike en Ivo vielen er bij de eerste keer allemaal af, maar de tweede keer bleef Ivo de hele weg zitten. Jessica en Maaike vielen er wel nog een keer af. Uiteindelijk voer Jeroen naar een klein strandje waar we gingen zonnen en ons in het water konden vermaken. Na een tijdje gingen Jeroen, Maaike en Ivo weer op de boot om te “Knee-boarden”. Jessica, Moenah en Reef bleven op het standje om ze van een afstandje te bekijken. Jeroen had een goede uitleg gegeven hoe we het moesten doen: eerst erop liggen en als je stabiel bent langzaam met je knieën op het board kruipen, vervolgens kan je op je knieën het touw pakken en rustig achter de boot surfen. De eerste keer lukte het Maaike en Ivo niet om er op te komen, de tweede keer ging het beter. Het was super leuk maar wel zwaar. Uiteindelijk gingen we terug omdat het al erg laat was en we moesten nog naar de andere camping. Dus voeren we snel terug naar het standje om de rest op te halen en daarna naar de haven.
Eind van de middag moeten we afscheid nemen, maar gelukkig zien we elkaar weer in Auckland bij Joyce. Wij gingen door naar de camping bij Blue Lake, Rotarua en daar werden we opgehaald voor een Maori-Hangi.
We maken kennis met de Maori-cultuur, muziek en gewoonten. En het eten, de ‘hangi’. In een kuil in de grond worden lam, kip, aardappelen en sweet patatoes enkele uren gekookt, afgedekt met jutten zakken (wij noemen slow-cooking modern maar de Maori deden dat al heel lang geleden).Uiteraard mag de Haka op deze avond niet ontbreken. Aansluitend op deze Maori-avond gaan we het Rainbow Park in. Een dierenpark met een zaklamp bezoeken heeft een heel bijzondere sfeer. We zien Glow- worms, reptielen, nachtvogels en als topattractie echte, levende en rondscharrelende kiwi’s!

Maandagochtend vertrekken we naar de Coromandel en de Bay of plenty: een prachtig natuur/kustgebied aan de oostkant van het noordeiland. We rijden door mooie kloven naar Te Puke, naar the World of Kiwi. Dé plek waar de kiwi(fruit)-teelt plaatsvindt en geëxporteerd wordt over de hele wereld. Via Tauranga gingen we naar de camping die we op het oog hadden. Helaas was dat een soort “Duinrel- park”, dus zijn we terug gereden naar “Bowentown” en vonden we een mooie plek op een camping bij de zee met een prachtig uitzicht en internet, want het is weer tijd om huiswerk te maken (shit, baal, mopper) en om het blog eindelijk eens bij te werken.

(Zoals jullie waarschijnlijk wel merken is het grammaticaal nogal een zooitje. Dit komt omdat er op verschillende tijden door de één en dan door de ander wordt geschreven )